علم اطلاعات، فلسفه، آرشیوداری

تولید تلویزیونی به سرعت از فرایند آنالوگ به فرایندی تغییر یافت که در آن تمامی برنامه ها بصورت فایل های دیجیتالی تولید می شوند. این شیوه تولید در تلویزیون عمومی خطرات زیادی دارد، چرا که هنوز رویه های حفاظت بلندمدت از فایل های ویدئویی پیشرفت زیادی نکرده و روش های سنتی نیز پاسخگوی حفاطت از نظام خبرپراکنی عمومی ایالت متحده نیست و خطر از دست داده فایل ها وجود دارد. برنامه ملی حفاطت از زیر ساخت ها و اطلاعات دیجیتالی[1] کتابخانه کنگره، با همکاری تلویزیون دبیلو- نت[2] در نیویورک، دبلیو جی بی اچ[3] در بوستون، خدمات خبرپراکنی عمومی[4] و دانشگاه نیویورک، طرحی را تحت عنوان "حفاظت از تلویزیون عمومی دیجیتال[5]" اجرا کردند  تا طی آن یک واسپارگاه حفاظت از فایل های دیجیتالی را به عنوان الگو ایجاد کرده و مسائل و مشکلات اجرایی مرتبط با آن را مورد بررسی و آزمایش قرار دهند.    

از آنالوگ به دیجیتال: تغییر تولید تلویزیونی

تلویزیون عمومی مسئولیت تولید، توزیع و پخش برنامه هایی را که از غنی ترین منابع دیداری و شنیداری تاریخ فرهنگی در ایالات متحده ساخته می شوند بر عهده دارد. (کتابدار کنگره، 1997).

 در گزارش های اولیه که به توسط برنامه ملی حفاطت از زیر ساخت ها و اطلاعات دیجیتالی ارائه گردید، کتابخانه کنگره آمریکا چالش های حفاظت از تولیدات تلویزیونی دیجیتال را چنین تشخیص داده بود: "رادیو و تلویزیون عمومی مجموعه ای متنوع از انواع محمل ها و قالب های مختلف دیداری و شنیداری است...، منابعی که پیشتر بصورت اشیاء دیجیتالی وجود دارند و قبل از این که به انظار عمومی برسند مجموعه ای از بیت ها و بایت ها هستند و باید آشکار شوند. حجم عظیمی از اطلاعات دیجیتالی وجود دارد که باید در طول زمان مدیریت شود. هر چقدر که بیشتر وارد دنیای پیچیده دیجیتال می شویم، به همان نسبت توانایی ما در حفاطت از میراث تلویزیونی به دلیل فرصت هایی که برای ایجاد و توسعه سیاست ها و رویه های حفاظتی استاندارد در اختیار ما می گذارد بیشتر می شود و از ماندگاری برنامه های تلویزیونی و دارایی های مرتبط اطمینان حاصل می کنیم.       

ذخیره سازی دیجیتالی تلویزیون عمومی

موسسه غیردولتی خبرپراکنی عمومی در سال 1967 توسط کنگره آمریکا برای خبرپراکنی عمومی، بویژه برای توزیع بودجه کنگره برای خبرپراکنان عمومی آمریکا تاسیس گردید و هم اکنون 350 ایستگاه تلویزیونی و بیش از 600 ایستگاه رادیویی را در بر می گیرد. این موسسه با همکاری دبلیو نت و دبلیو جی بی اچ و کتابخانه کنگره آمریکا شبکه ای ملی راه اندازی کرده است که برنامه های تلویزیونی بیش از 300 ایستگاه محلی را در سراسر آمریکا تحت پوشش دارد و محلی برای برنامه ریزی ملی است. این موسسه بیش از 150 هزار نوار آنالوگ در 50 سال اخیر را در بر دارد که برای دیجیتال سازی آنها پروژه ای را تعریف کرده است.  

اهداف پروژه: آزمایش و ایجاد یک واسپارگاه نمونه

پروژه حفاظت از تلویزیون عمومی دیجیتال در سال 2004 آغاز و در سال 2009 به اتمام رسید و هدف آن توسعه یک واسپارگاه نمونه برای حفظ فایل های ویدئویی دیجیتالی با حجم بالا بود. به علت این که خبرپراکنی عمومی در کل در مباحث حفاظتی ضعیف عمل کرده بود، پیشنهاد شد که مباحث مرتبط با انتخاب و ارزیابی محتوا، مطالعه موانع حقوقی و بررسی مباحث مالی مرتبط و روش های اجرایی ایجاد واسپارگاه دیجیتالی نیز مورد بررسی قرار گیرد. این پروژه مجبور بود برای موفقیت خودش ثابت کند که ایجاد یک واسپارگاه دیجیتالی از نظر فنی کاملا امکان پذیر است و اجرای آن نیز از نظر اقتصادی و عملکردی شدنی است. با توجه به فضای موجود اولین فعالیت های صورت پذیرفته به شرح زیر بود:

-         طراحی یک واسپارگاه آزمایشی برای محتوای تلویزیون عمومی که بصورت دیجیتال تولید می شود.

-         توسعه استانداردهایی برای فراداده، قالب های فایل، ریپرها (لفافه ها) و شیوه های چرخه کار تولید.

-         پیش نویس پیشنهاداتی برای سیاست های ارزیابی و انتخاب محتوای تلویزیون عمومی.

-         بررسی مشکلات دسترس پذیری بلند مدت به محتوا و پایداری اجرایی آن.   

به کارگیری مدل مرجع OAIS

اشیاء دیجیتالی پیرو تغییرات مدوامی که در نظامهای تکنولوژیکی رخ می دهد باید تغییر بیابند تا قابل استفاده باشند. همواره قالب های فایل و ارتقاء نرم افزاری اتفاق می افتد، در گذشته وقتی که یک شی دیجیتال در واسپارگاه گذاشته یا ذخیره می شد و یا به سرور انتقال می یافت، به توسط هیچ ابزاری "ذخیره سازی" نمی شد. در حالی که برای دسترس پذیری و استفاده از فایل های دیجیتال باید آنها را دائما تکثیر، ویرایش، انتقال و نگهداری کرد. همانگونه که کن تیبودو[6]، مدیر برنامه آرشیوهای اسناد الکترونیکی، می گوید: "بر اساس شواهد شما عملا قادر نخواهید بود که یک سابقه الکترونیکی را نگهداری کنید".

روشن است که نگهداری دیجیتالی صرفا ذخیره سازی فایل نیست، بلکه آن نیازمند زیرساخت های کافی، تسهیلات و منابعی است که تضمین می کند فایل ها برای مدت زمان طولانی نگهداری و قابل استفاده خواهند بود.

تلاش مشترکی بین مدیریت آرشیوها و سوابق ملی و گروه کتابخانه های پژوهشی صورت گرفت تا این که استاندارد "بازبینی و تایید واسپارگاه های قابل اعتماد: معیارها و سیاهه وارسی (تراک)[7] مورد تایید قرار گرفت. این استاندارد دستورالعمل هایی را برای خدمات نگهداری بلند مدت به موسسات پیشنهاد می کند. معیار تراک در دستیابی به یک واسپارگاه دیجیتالی، پیروی از ملزومات کارکردی استاندارد و خوب تعبیه شده ای است که در مدل مرجع استاندارد ایزو نیز که برای نظام های اطلاعات آرشیوی باز[8] طرح شده (oAIS) آمده است. مدل مرجع OAIS یک واژگان عمومی برای بحث درباره مفاهیم واسپارگاه نگهداری دیجیتالی طبق استاندارد ها و رویه های اجرایی که از پشتیبانی گسترده ای برخوردارند ارائه می کند.

آزمایش فایل های برنامه

برای آزمایش ورودی و بازیابی واسپارگاه، 35 ساعت برنامه، هم فایل های استاندارد و هم فایل های اچ دی که از منابع مختلف گرفته شده بود، مورد استفاده قرار گرفت. فایل های آزمایشی از سه منبع، فایل های اصلی و با کیفیت بالا از دبلیو نت، و نسخه های پخش همان فایل ها با کیفیت پایین از دبلیو بی اچ اخذ شده بودند. این مجموعه از برنامه ها امکان آزمایشِ ترکیبی از فایل های با کیفیت های بالا و پایین را برای پروژه فراهم کرد.

گردآوری و مدیریت فراداده

شناسایی مجموعه مناسبی از فیلدهای فراداده ای یک کار دقیق و سختی بود. یکی از نیازهای اساسی هر برنامه انباشت محتوا با فراداده مربوطه بود که در این کار منبع اخذ برنامه، مثلا از ایستگاه تولیدکننده (تولید برنامه مادر با کیفیت بالا) و یا از ایستگاه پخش کننده (نوار مادر با کیفیت پایین)، لحاظ نشده بود.

برای سازماندهی فراداده های خاص، مجموعه گسترده ای از الگوهای فراداده ای استاندارد و مورد استفاده در کتابخانه ها، آرشیوها و خبرپراکنی های تجاری مورد بررسی قرار گرفت. کارشناسان پروژه توجه خاصی به پی بی کور[9] نشان دادند و این الگو به عنوان استاندارد مناسبی برای تسخیر فراداده توصیفی برنامه انتخاب شد.

الگوی فراداده ای استاندارد

انتقال فراداده ارسال شده و استخراج شده به یک قالب استاندارد ضرورت مشخصی بود. راه حل این بود که فراداده توصیفی و فنی و همچنین فراده حفاظتی و ساختاری، که از الگوهای فراداده ای مختلف گردآوری شده بودند و اطلاعات آنها نیز برای برنامه سازی تلویزیون عمومی منحصر بفرد بود، در یک محفظه قرار بگیرند. برای هر کدام از فراداده های توصیفی، حفاظتی و حقوقی از الگوی فراداده ای خاصی در پروژه استفاده گردید.

ایجاد و توسعه گردش کار تولید ویدئویی فایل- بیس

با درک این که فراداده حفاظتی و دیگر فراداده های ارزشمند باید در مراحل اولیه استخراج شوند، چرخه کار تولید برنامه مورد بررسی قرار گرفت تا نقاطی که در آنجا فراداده کلیدی تولید می شود شناسایی گردد. هرچند که این مسئله به یک مشکل تبدیل شد چرا که هم زمان با شروع پروژه بخش اعظمی از گردش کار تولید بصورت دستی انجام می پذیرفت و ابزارهای فن آوری و مدیریت دارایی های دیجیتال می باید گردش کار ویدئویی فایل بیس را که هنوز به کار گرفته نشده بود، مدیریت می کردند. و لیکن بعدها گردش کار بصورت دیجیتال درآمد.    

جستجوی یک ریپر[10] (پوشش) فایل ویدئویی استاندارد 

استفاده از یک ریپر (محفظه) فایل ویدئویی استاندارد برای تبادل موفقیت آمیز فایل های دیجیتال در بین موسسات، بویژه برای پشتیبانی از کوچ آتی فایل ها، یکی از الزامات بود. تعدادی از ریپرهای ویدئویی به اصطلاح استاندارد وجود داشتند، و لیکن علیرغم ادعای های فروشنده، فایل ها عملا با بسیاری از پیکره بندی دستگاه هایی که توسط خبرپراکنی های عمومی مورد استفاده قرار می گرفت کار نمی کرد. بنابراین جستجو برای یک ریپر کارکردی بر جای خود باقی است.    

دسترسی و ثبات

پروژه حفاظت از تلویزیون عمومی دیجیتال علاوه بر آزمایش مدل واسپاری، باید تاثیر محدودیت های حقوقی بر حفاظت دیجیتالی و دسترسی آتی را نیز بررسی می کرد تا مشکلات مرتبط با ماندگاری بلندمدت و عملکرد واسپاری را نیز آزمایش کند. هر دو مشکلی پیچیده بودند و پروژه می باید دو گزارش جامع تهیه می کرد که در هر کدام از آنها تحلیل های بیشتری از هر مشکل که با تلویزیون عمومی در آمریکا مرتبط بودند ارائه می شد.    

تحلیل تاثیر محدودیت های حقوقی

برنامه های تلویزیونی متشکل از مجموعه نامحدودی از عناصری است که دارای محدودیت های حقوقی و موانع دیگر است. نوعا حق استفاده از این منابع برای خبرپراکنی دارای محدودیت زمانی بوده و هنگامی که این مدت به پایان برسد، آرشیو دیگر ذینفع نخواهد بود. اختیار ویژه برای ذخیره سازی برنامه های تلویزیون عمومی یا دسترس پذیر ساختن آنها، در نهایت از طریق خبرپراکنی است که تا حد زیادی مغفول مانده است، تمدید توافقات حقوقی برای کسب اجازه استفاده مجدد (نظیر مشاهده پیوسته) نیز بسیار هزینه بر است.

این مشکل برای تمامی مجموعه ها و آرشیوهای تلویزیونی وجود دارد. مسائل حق مولف و مالکیت معنوی مرتبط با حفاظت و امکان دسترسی به برنامه های عمومی تلویزیون دیجیتال رئوس تمامی مشکلات را به تفصیل بیان کرده و برای به تصویر کشیدن این مسائل تعدادی از مطاالعات موردی را نیز آورده است.